Δημοσίευση άρθρου από Χριστίνα Ιωάννου - Ο Περί Διαφανών και Προβλέψιμων Όρων Εργασίας Νόμος του 2023 και η Ενίσχυση των Δικαιωμάτων των Εργαζομένων στον Ιδιωτικό Τομέα
Την 13η Απριλίου 2023, για σκοπούς εναρμόνισης με την Οδηγία (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019, τέθηκε σε ισχύ στην Κυπριακή έννομη τάξη Ο Περί Διαφανών και Προβλέψιμων Όρων Εργασίας Νόμος του 2023 (Ν. 25(Ι)/2023) («ο Νόμος»). Με την έναρξη της ισχύος της νέας εναρμονιστικής νομοθεσίας καταργήθηκε Ο Περί Ενημέρωσης του Εργοδοτούμενου από τον Εργοδότη για τους Όρους που διέπουν τη Σύμβαση ή τη Σχέση Εργασίας Νόμος (Ν.100(Ι)/2000).
Αξίζει να γίνει αναφορά στις σημαντικότερες αλλαγές που προκύπτουν στους όρους εργασίας και οι οποία πρέπει να εφαρμόζονται σε όλους τους εργοδοτουμένους με εξαίρεση περιορισμένες κατηγορίες που αναφέρονται στα Άρθρα 4(α)-(δ) του Νόμου.
Στο Άρθρο 15(1) σημειώνεται ότι, σε σχέσεις εργασίας που προβλέπουν δοκιμαστική περίοδο, η εν λόγω περίοδος δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες, ανεξαρτήτως οποιωνδήποτε ρυθμίσεων ίσχυαν πριν από την έναρξη ισχύος του Νόμου. Στην περίπτωση εργασίας ορισμένου χρόνου, η διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου είναι ανάλογη προς την αναμενόμενη διάρκεια της σύμβασης και φύση της εργασίας. Σημειώνεται επίσης στο εδάφιο (2) ότι, με την ανανέωση σύμβασης ορισμένου χρόνου για την ίδια θέση και τα ίδια καθήκοντα, δεν απαιτείται νέα δοκιμαστική περίοδος για τη σχέση εργασίας.
Μια άλλη αξιοσημείωτη πρόνοια στο νέο Νόμο είναι αυτή του Άρθρου 16, η οποία βάζει για πρώτη φορά φρένο στην απαγόρευση της παράλληλης απασχόλησης σε άλλους εργοδότες εκτός του ωραρίου εργασίας, καθώς και στην δυσμενή μεταχείριση εργοδοτούμενου για το λόγο αυτό. Αυτό που επισημαίνεται είναι ότι, ο εργοδότης μπορεί κατά την πρόσληψη να περιορίζει την παράλληλη απασχόληση καθορίζοντας γραπτώς μόνο συγκεκριμένους αντικειμενικούς λόγους για τον εν λόγω περιορισμό, και δεδομένου ότι η φύση των αντικειμενικών λόγων σχετίζεται με θέματα ασφάλειας και υγείας, προστασίας του επιχειρηματικού απορρήτου, ακεραιότητας του δημόσιου τομέα και αποφυγής της σύγκρουσης συμφερόντων.
Το Άρθρο 19 αφορά στο αίτημα μετάβασης του εργοδοτούμενου σε άλλη μορφή απασχόλησης. Συγκεκριμένα, εργοδοτούμενος με τουλάχιστον έξι (6) μήνες υπηρεσία στον ίδιο εργοδότη ο οποίος έχει ολοκληρώσει τη δοκιμαστική του περίοδο - εφόσον αυτή προβλέπεται από την σύμβαση ή σχέση εργασίας- έχει το δικαίωμα να υποβάλει αίτημα μετάβασης σε μορφή απασχόλησης με πιο προβλέψιμους και ασφαλείς όρους εργασίας -εφόσον αυτή είναι διαθέσιμη- και να λάβει αιτιολογημένη γραπτή απάντηση από τον εργοδότη. Ο εργοδότης οφείλει να παρέχει την αιτιολογημένη γραπτή απάντηση που προβλέπεται εντός ενός μηνός από την υποβολή του αιτήματος του εργοδοτούμενου.
Το Άρθρο 20 αφορά σε υποχρεωτική κατάρτιση και προβλέπει ότι, σε περίπτωση κατά την οποία ο εργοδότης -σύμφωνα με τις διατάξεις οποιασδήποτε οικείας νομοθεσίας στη Δημοκρατία ή τις συλλογικές συμβάσεις- υποχρεούται να παρέχει κατάρτιση στον εργοδοτούμενο για την εκτέλεση της εργασίας που του έχει ανατεθεί, η κατάρτιση αυτή παρέχεται δωρεάν στον εργοδοτούμενο, θεωρείται χρόνος εργασίας και -αν είναι εφικτό- πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια του κανονικού ωραρίου εργασίας. Η υποχρέωση αυτή δεν καλύπτει κατάρτιση για την απόκτηση ή ανανέωση επαγγελματικών προσόντων αν αυτή δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία ή τις συλλογικές συμβάσεις.
