Νewsletter No. 7 / 16 July 2020

By Irene Michael

Πως η υπόθεση ΦΥΣΕΝΤΖΙΔΗ v. K&C SNOOKER & POOL ENTERTAINMENT, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 30/2019, 1/6/2020 διαμορφώνει τα κριτήρια σχετικά με την θέσμια ενοικίαση.

Στις 1 Ιουνίου 2020, εκδόθηκε η απόφαση ΦΥΣΕΝΤΖΙΔΗ v. K&C SNOOKER & POOL ENTERTAINMENT, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 30/2019, 1/6/2020, η οποία αποτελεί ορόσημο των κριτηρίων που τίθενται από τον Περί Ενοικιοστασίου Νόμο του 1983 (Ν.23/1983), αναφορικά με τους θέσμιους ενοικιαστές.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, δια της απόφασης του, η οποία αποτελεί δεσμευτικό νομολογιακό προηγούμενο, θέτει ως επιπρόσθετη προϋπόθεση, των ισχυόντων κριτηρίων, ότι προκειμένου ο ενοικιαστής να απολαμβάνει της προστασίας που του παρέχει ο ως άνω Νόμος, το ακίνητο να ήταν υπό ή προς ενοικίαση ως κατοικία ή κατάστημα κατά την 31/12/1999.

Συνεπεία της ως άνω δεσμευτικής απόφασης, είναι η προσθήκη ακόμα ενός κριτηρίου, το οποίο είναι αναγκαίο να πληρείται προκειμένου ο ενοικιαστής να απολαμβάνει το δικαίωμα του αμετακίνητου το οποίο παρέχει ο Νόμος.

Ως εκ τούτου, τα κριτήρια έχουν καθοριστεί ως ακολούθως, ώστε να απολαμβάνει ο ενοικιαστής την προστασία που του παρέχει ο Νόμος Περί Ενοικιοστασίου του 1983:

α) Το επίδικο να είναι ακίνητο.

β) Το ακίνητο να ολοκληρώθηκε μέχρι 31/12/1999

γ) Το ακίνητο να ήταν υπό ή προς ενοικίαση ως κατοικία ή κατάστημα κατά την 31/12/1999.

δ) Το ακίνητο να κείται εντός των ορίων ελεγχόμενης από τη Δημοκρατία περιοχής (οι περιοχές αυτές καθορίζονται με βάσει διατάγματα του Υπουργκιού Συμβουλίου)

ε) Ο ενοικιαστής να κατέστη θέσμιος, ήτοι να κατέχει το ακίνητο μετά την λήξη και/ή τερματισμό της αρχικής σύμβασης ενοικίασης.

Καθίσταται επάναγκες να σημειωθεί ότι το κατά πόσον το εν λόγω ακίνητο ήταν υπό ή προς ενοικίαση αποτελεί θέμα μαρτυρίας.